زندگینامه امام زمان، حضرت مهدی عج

نام: محمد بن الحسن

کنیه: ابوالقاسم

القاب: مهدی ، خاتم ، حجت ، صاحب الامر ، صاحب الزمان ، قائم و خلف صالح.

منصب: معصوم چهاردهم ، امام دوازدهم شیعیان و

بر پاکننده اولین حکومت واحده جهانی در دوره آخر الزمان

تاریخ ولادت: نیمه شعبان سال 255 هجری

برخی تولد آن حضرت را هشتم شعبان و برخی دیگر 23 رمضان دانسته اند.

سال تولد آن حضرت را برخی 256 و برخی 258 دانسته اند.

محل تولد: سامرا ( در سرزمین عراق کنونی ).

نسبت پدری: ابو محمد ، حسن بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع).

نام مادر: نرجس. نام اصلی ولی ملیکه ، دختر یشوعای، فرزند قیصر روم است .

مدت امامت: امامت آن حضرت در دو مرحله است که به غیبت صغری و غیبت کبری شهرت یافته است.

مدت غیبت صغری از هنگام ولادت آن حضرت ، در سال 255 تا سال 329 هجری، به مدت 74 سال بوده است.

و غیبت کبری از سال 329 هجری آغاز و تاکنون ادامه یافته است .

این غیبت همچنان ادامه دارد تا خواست خداوندمنان بر ظهور آن حضرت تعلق گیرد.

در آن زمان، غیبتش به پایان می رسد و حکومت اسلامی، در سراسر جهان، به رهبری آن حضرت محقق می گردد.

میلاد با سعادت امام زمان عج بر تمام شیعیان مبارک باد

نماهنگ اشتیاق کاری بسیار زیبا ویژه نیمه شعبان

جهت مشاهده آنلاین و دانلود از آدرس و ابزار زیر استفاده نمایید

 دانلود کلیپ کلیک کنید

مژده ای دل که شب نیمه شعبان آمد

بر تن مرده و بی جان جهان جان آمد

بانگ تکبیر نگردرهمه عالم بر پاست

همه  گویند  مگرجلوه یزدان آمد

اززمین نوربه بالا رود امشب زیرا

نور خورشید امامت همه  تابان  آمد

قائم آل محمد (عج) گل گلزار رسول

حجة بن الحسن (عج) آن مظهر ایمان آمد

آرزو نمی کنم که بیایی

آرزو می کنم وقتی آمدی چشمانم شرمسار نگاهت نشود

پون همه می دانند که می آیی

شهادت امام موسی کاظم بر تمام شیعیان تسلیت باد

ترسی از فقر ندارند گدایان کریم
دست خالی نروند از در احسان کریم

حاجت خواسته را چند برابر داده است
طیب الله به این لطف دو چندان کریم

کاظمینی نشدیم و دلمان هم پر بود
بار بستیم به سوی شاه خراسان کریم

بی نیاز از همه ام تا که رضا را دارم
به قسم های خداوند به قرآن کریم

طلب رزق نکردیم ز دربار کسی
نان هر سفره حرام است مگر نان کریم

هر کسی وقت مناجات ضریحی دارد
دست ما هم رسیده است به دامان کریم

نا امیدم مکنید از کرمش فرض کنید
باز بدکاره ای امشب شده مهمان کریم

سپر درد و بلایش نشدیم و دیدیم
سپر درد و بلای همه شد جان کریم

ظاهرش فقر ولی باطن او عین غنا
ترسی از فقر ندارند گدایان کریم

علی اکبر لطیفیان

مثل یک تکه عبا روی زمین است تنش
آن قدر حال ندارد که نیفتد بدنش

جا به جا گر نشود سلسه بد می چسبد
آن چنانی که محال است دگر وا شدنش

نفسش وقت مناجات چه اعجازی داشت
زن بدکاره به یک باره عوض شد سخنش

آه مانند گلیمی چقدر پا خورده
بی سبب نیست اگر پاره شده پیرهنش

از کلیم اللهی حضرت ما کم نشود
گر چه هر دفعه بیاید بزند بر دهنش

به رگ غیرت این مرد فقط دست مزن
بعد از آن هر چه که خواهی بزنی اش، بزنش

بستنش نیز برایش به خدا فایده داشت
مدد سلسله ها بود نمی ریختنش

با چنین وضع کفن کردن او پس سخت است
آه آه از پسرش آه به وقت کفنش

علی اکبر لطیفیان

میلاد امام علی ع و روز مرد بر تمام شیعیان مبارک باد

شاه مردان علی
نور یزدان علی
جان جانان علی
یا علی
تاج هفت آسمان علی
بر زمین و زمان علی
حكم  و  فرمان   علی  
یا علی
گو هر نه  صدف
گشته طالع تو را
از  گریبان   علی  
یا علی
خیمه سرمدی  
تا ابد    مست تو
می پرستان علی
ای شفیع همه روسیا هان
ای پناه دل بی پناهان علی
روح قرآن علی
یا علی
مانده كشتی به گل ای تو سكان  علی
نیست آن را رسان تا به هم رسان
یا علی
تا به سامان  علی
یا علی
از طلب تا فنا   تا به ملك بقا
نو ر ایمان علی
یا علی
پای شكسته را
فرصت گفت و گو
در نیستان  علی
یا علی
یاور بی كسان
یار گمگشتگان
در بیابان علی
یا علی
شد لبالب زخون
چون شفق در سینه ام   
ای تو درمان علی
یا علی

پدرت شاه خراسان و خودت گنج مقامی


پدرت حضرت خورشید و خودت گنج تمامی


غنچه ای نیست که عطر نفست را نشناسد


تو که ذکر صلواتی و درودی و سلامی


ولادت امام جواد (ع) مبارک باد



ای روضه ی رضوان رضا ادركنی


سرحلقه ی خوبان خدا ادركنی


درجود و كرم نیامده در عالم


دستی به كریمی شما ادركنی

یوسف زهرا !


گذشت سن غیبتت ز سن نوح

ولی…


شمار مردم کِشتی نکرد تغییری…

از ازل بر ذرات جهان تا عرصات
رسد از آبروی آل محمد (ص) برکات
چه بدبخت باشد هر کس ز جهل
بشنود نام محمد (ص) نفرستد صلوات

گردیده شعار هر مسلمان صلوات
تاریخچه عترت و قرآن صلوات
بر شیعه بود نشانه مهر علی
ازازل تا به ابد بر محمد و علی صلوات

دل نوشته ای به امام زمان (علیه السلام)

او می آید....
یا صاحب الزمان رمز ظهور تو ترک گناه و یکدلی و دعای ماست.
سلام مولای من، سلام معشوق عالمیان، سلام انتظار منتظران می خواهم از جور زمانه بگویم ،

می خواهم بگویم و بنویسم از فسادی که جهان را چون پرده ای فراگرفته اما زمان فرصتی است

اندک و انسان آدمی است ناتوان. پس ذره ای از درد دلم را به زبان می آورم تا بدانی چقدر دلگیر و خسته ام.
آغاز نامه به جهانبان جهان و جهانیان خدای هر دو جهان:
مولای من می دانی چند سال است انتظار می کشم.

از وقتی سخن گفته ام و معنای سخن خود را فهمیده ام انتظارت را می کشم.

بیا و این انتظار مرا پایان بده.
خسته ام از دست زمانه ، چقدر جور زمانه را تحمل کنم.

چقدر ناله مظلومانه کودکان و معصومانی را که زیر ستم اند بشنوم و سکوت کنم.

خودت بیا و این جهان سیاه را پایان بده. بیا و جهان را آباد کن. بیا و از آمدنت جهان را شاد کن.

می دانی چند نوجوان هم سن و سال من آواره اند؟ چندین هزار کودک بی پناهند، خودت بیا و پناه بی پناهان باش.
چند پیش بود که خوابت را دیدیم گفته بودی می آیی و به اندازه تمام سال های نبوده ات

با من حرف می زنی و به درد دل من گوش می دهی اما تا خواستی بگوئی کی و کجا؟،

از خواب پریدم و از آن شب به بعد دیگر نمی خوابم. راستش می ترسم. می ترسم بیائی و من خواب باشم.

می ترسم بیائی، همه تو را ببینند و تنها من از دیدنت محروم بمانم. هنوز هم می ترسم...
حس می کنم با این که شبهاست خواب به چشم ندارم اما در خواب غفلتم. بیا و بیدارم کن. بیا و هشیارم کن.

بیا و همه جهانیان را از خواب غفلت بیدار کن. همه به خواب سنگین جهل فرورفته اند

و صدای مظلومان و دل شکستگان را نمی شنوند. خودت بیا و همه ما را از این کابوس جهانی نجات بده.

ای منجی عالمیان ، جهان در انتظار توست مسافر من !
نیستی و ببینی مردم روز میلادت یعنی رمز عشق پاک چه می کنند؟ چگونه بغض سنگین خود را در گلو نگه داشته اند و انتظار می کشند.

منتظرند تا کی بیاید و جهان را از عدل پرکند. کسی بیاید و به این جهان بی اساس پایان دهد

بیا تا بعد از این در کوچه های غریب شهر روز میلادت را با بودنت جشن بگیریم و

خیابان های تاریک و ظلمات را با نور بودنت چراغانی کنیم.

بیا و ببین مردم روز آمدنت چه می کنند.